Goodwood Festival Of Speed
¶νθρωποι και μηχανές συγκεντρώθηκαν για άλλη μία φορά στα νότια της Αγγλίας, ξαναζωντανεύοντας τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία της αυτοκίνησης.ΟΙ καταρράκτες νερού στα παράθυρα του Χίθροου δεν είχαν να κάνουν με κάποια αρχιτεκτονική παρέμβαση. Η πλημμυρισμένη αίθουσα αφίξεων επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά πόσο απρόβλεπτο μπορεί να είναι το καλοκαίρι στην Αγγλία. Κι όμως, ο θεός του αυτοκινήτου, λίγο πιο νότια, εκεί στους λόφους του δυτικού Σάσεξ, επιφύλαξε ένα τελείως διαφορετικό μετεωρολογικό σκηνικό, έτσι ώστε η τριήμερη γιορτή για το Φεστιβάλ Ταχύτητας του Goodwood να κυλήσει χωρίς προβλήματα.
Δύσκολο να περιγράψεις με λόγια αυτό που συμβαίνει κάθε χρόνο στην αρχή του καλοκαιριού μέσα στο κτήμα του λόρδου Μαρτς. Ούτε ο ίδιος δεν μπορούσε να το φανταστεί όταν μια χούφτα άνθρωποι ξεκίνησαν αυτήν την προσπάθεια πριν από 21 χρόνια. «Δε γνωρίζαμε τι ανταπόκριση θα είχε στον κόσμο» εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος, «μέχρι που, ανοίγοντας τις κουρτίνες του υπνοδωματίου μου, είδα τον κόσμο να συρρέει κατά χιλιάδες από νωρίς το πρωί».
Σίγουρα ο λόρδος Μαρτς δεν έχει πλέον να ανησυχεί για την επιτυχία του Φεστιβάλ Ταχύτητας του Goodwood, το οποίο έχει εξελιχθεί σε ένα μοναδικό ύμνο στην αυτοκίνηση και έχει καθιερωθεί εδώ και χρόνια στη συνείδηση των φανατικών. Πρόκειται για μια διοργάνωση που όμοιά της δεν υπάρχει, καθώς ο επισκέπτης δεν έχει μόνο την ευκαιρία να πραγματοποιήσει ένα ταχύρρυθμο μάθημα στην ιστορία του αυτοκινήτου μέσα από την παρουσία εκατοντάδων κλασικών οχημάτων, αλλά συνάμα μπορεί να παρακολουθήσει ζωντανά τους ιστορικούς αλλά και τους σύγχρονους εκπροσώπους των τεσσάρων και των δύο τροχών να αναμετρούνται με το χρόνο, στην έστω και υποτυπώδη ανάβαση που έχει στηθεί μέσα στο κτήμα. Η μήκους 1,16 μιλίων διαδρομή που διασχίζει το κτήμα, περνώντας μπροστά από τον πύργο του λόρδου, στα χαρτιά μοιάζει περισσότερο με φάρσα, παρά με ανάβαση. Οι λιγοστές στροφές, η μικρή υψομετρική διαφορά και η όλη χάραξη προμηνύουν μια βαρετή εμπειρία. Κι όμως, οι 50.000 θεατές που στήθηκαν τις τρεις αυτές ημέρες πίσω από τις προστατευτικές αχυρόμπαλες έχουν μάλλον διαφορετική άποψη, καθώς οι εικόνες, οι ήχοι και οι μυρωδιές κατέκλυσαν τις αισθήσεις τους και το -πιθανότερο- στοίχειωσαν τα όνειρά τους για πάντα.
Δεν είναι και λίγο πράγμα να καταφέρνεις να μπαίνεις στη μαγική κάψουλα του Goodwood και να ταξιδεύεις στο χρόνο. Μόνο οι πολυάριθμες GoPro στηριγμένες στις επιφάνειες των οχημάτων και στα κράνη των οδηγών θα μπορούσαν να «σπάσουν» αυτήν την ψευδαίσθηση και να σε επαναφέρουν στον 21ο αιώνα. Το μυαλό, όμως, δεν προλαβαίνει να επεξεργαστεί όλα αυτά τα στοιχεία, καθώς η μία εικόνα διαδέχεται την άλλη σχεδόν με μια random αλληλουχία, και μαζί ακολουθεί ένα καλά συγχρονισμένο soundtrack. Από το κροτάλισμα των αγωνιστικών αυτοκινήτων του '50 και του '60 στο διαπεραστικό ουρλιαχτό των σύγχρονων μονοθεσίων της F1. Από τα ασθενικά αγωνιστικά δίκυκλα του '30 έως τις μεταγενέστερες μοτοσυκλέτες των GP. Από το ακατέργαστο γουργούρισμα των V8 των προ πεντηκονταετίας θηρίων του NASCAR μέχρι το εκκωφαντικό πέρασμα των σύγχρονων αμερικανικών αγωνιστικών και από το ράθυμο πετάρισμα των μονοκύλινδρων κατασκευών των αρχών του 20ού αιώνα στο ψαρωτικό Peugeot 208 T16 Pikes Peak και στο θεαματικό Hyundai i20 WRC.
Και αν τα κάθε λογής αγωνιστικά αυτοκίνητα αποτελούν το κυρίως πιάτο στο Φεστιβάλ Ταχύτητας του Goodwood, τα αυτοκίνητα παραγωγής, τόσο τα ιστορικά όσο και τα σύγχρονα, δε θα μπορούσαν να απουσιάζουν από μια γιορτή για την αυτοκίνηση. Ο λόρδος Μαρτς το έχει πιάσει καλά το θέμα και το εκμεταλλεύεται μια χαρά. Το ίδιο και οι εταιρείες, που αντιλήφθηκαν ότι η παρουσία τους εκεί τους εξασφαλίζει την επιθυμητή δημοσιότητα. Στη νότια πλευρά της διαδρομής εκτείνεται ένας ενιαίος εκθεσιακός χώρος, ενώ ταυτόχρονα φιλοξενούνται ανεξάρτητα περίπτερα από τις περισσότερες εταιρείες αυτοκινήτου.
Έτσι, τη συγκεκριμένη διοργάνωση αξιοποίησε η Ford προκειμένου να παρουσιάσει στο κοινό τη νέα Mustang αλλά και το ανανεωμένο Focus ST, ενώ η Peugeot το 208 GTi special edition, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης τριάντα ετών για την έκδοση GTi.
Αντίστοιχα, η Mercedes, γιορτάζοντας τα 120 χρόνια αγωνιστικής εμπλοκής της, είχε πλούσια παρουσία στη διοργάνωση, με τα ασημένια της βέλη να παρελαύνουν μπροστά από τους πολυάριθμους θεατές και με τον Λούις Χάμιλτον και τον καλοστεκούμενο Στέρλινγκ Μος πίσω από το τιμόνι των μονοθεσίων να υπογραμμίζουν τη διαχρονική παρουσία της φίρμας στους αγώνες. Ο 85χρονος Στέρλινγκ Μος τιθάσευσε, παρά τα χρόνια του, μια Mercedes W196 Streamliner, ενώ ο Λιούις Χάμιλτον περιορίστηκε σε κάποια εκκωφαντικά σταμάτα-ξεκίνα με ένα σύγχρονο μονοθέσιο της γερμανικής φίρμας.
Ναι, οι σημαντικές προσωπικότητες του αυτοκινήτου (και όχι μόνο) αποτελούν μία ακόμα ατραξιόν του Goodwood, παρελαύνοντας σε χρονομετρημένα ή μη περάσματα. Έτσι, ο σερ Τζάκι Στιούαρτ, ίδιος και απαράλλαχτος εδώ και δεκαετίες, επέστρεψε στο Goodwood πίσω από το τιμόνι της «δικής του» Tyrrell-Cosworth 001, ενώ ο αειθαλής Τζον Σέρτις οδήγησε την «πρωταθλήτρια» Ferrari 158 του '64. Ο πιλότος της Williams Φελίπε Μάσα βρέθηκε πίσω από το τιμόνι της Williams FW18, με την οποία κατέκτησε ο Ντέιμον Χιλ το Πρωτάθλημα F1 του '96. Το «παρών» έδωσε και ο Χιλ στη φημισμένη διαδρομή. Ο Τζένσον Μπάτον βρέθηκε πίσω από το τιμόνι τόσο αγωνιστικών όσο και «πολιτικών» McLaren, ενώ ο 68χρονος -πλέον- Έμερσον Φιτιπάλντι οδήγησε την πρωταθλήτρια McLaren M23 του 1974.
Τα πλήθη, πάντως, ξεσήκωσε ο βασιλιάς του drift, «Mad Mike», με το Mazda RX7 των 520 ίππων να εξαφανίζει τη διαδρομή μέσα σε ένα πέπλο λευκού καπνού. Ο «Mad Mike» δεν ήταν ο μοναδικός που... κακοποίησε την άσφαλτο. Η επίσημη ιστοσελίδα του Goodwood αναρωτιέται ποιος έκανε τα καλύτερα «ντόνατς» ανάμεσα στον Ντάνιελ Σόρντο με το Hyundai i20 WRC και τον Σεμπαστιάν Λεμπ, που έπειτα από πολύ καιρό ξανακάθισε πίσω από το τιμόνι του Citroen DS3 WRC. Βέβαια, οι πραγματικές προθέσεις του Λεμπ στο Goodwood ήταν πολύ συγκεκριμένες, φιλοδοξώντας να σπάσει το χρόνο της ανάβασης, ρεκόρ που κρατάει επί χρόνια ο Χάιντφελντ με τη McLaren MP4 (41.6΄΄). Το Peugeot 208 Τ16 Pikes Peak θα ήταν ο πολύτιμος σύμμαχός του στη συγκεκριμένη απόπειρα. Η πρώτη προσπάθεια του Λεμπ, στο πέρασμα του Σαββάτου, όχι μόνο δεν πέτυχε το στόχο της, αλλά και υπερκεράστηκε από τη Maserati MC12 του Μάικλ Μπάρτελς. Την παρτίδα έσωσε η τελική αναμέτρηση της Κυριακής, όπου, σε αντίθεση με τον οδηγό της Maserati, ο Λεμπ βελτίωσε την επίδοσή του σημειώνοντας τον καλύτερο χρόνο της φετινής διοργάνωσης (44.6΄΄), χωρίς όμως να πλησιάσει στο να ανατρέψει το ρεκόρ της ανάβασης, κάτι για το οποίο -σύμφωνα με τον ίδιο- ευθύνονταν οι κοντές σχέσεις του αυτοκινήτου του.
Με αυτήν την αναμέτρηση ολοκληρώθηκε ουσιαστικά η τελευταία ημέρα του φετινού Φεστιβάλ Ταχύτητας του Goodwood. Οι απανταχού φίλοι της αυτοκίνησης, οι εταιρείες και οι κάτοχοι των ιστορικών οχημάτων έδωσαν ήδη το ραντεβού τους για την επόμενη διοργάνωση..._ Μ. Σ.
Η Ford στο Goodwood
Το Φεστιβάλ Ταχύτητας του Goodwood διάλεξε η Ford για το παγκόσμιο λανσάρισμα του νέου Focus ST. Υιοθετώντας τη νέα εταιρική μάσκα, η υψηλών επιδόσεων εκδοχή του Focus απέκτησε για πρώτη φορά και μια πετρελαιοκίνητη παραλλαγή. Έτσι, δίπλα στο βενζινοκίνητο 2λιτρο σύνολο των 250 ίππων (του οποίου η κατανάλωση περιορίστηκε κατά 6% χάρη στην προσθήκη συστήματος Start & Stop), το ντίζελ Focus ST υπόσχεται αντίστοιχα ενδιαφέρουσα οδηγική εμπειρία, με τον επίσης 2λιτρο κινητήρα πετρελαίου να αποδίδει 185 ίππους και 40,8 χλγμ. ροπής ήδη από τις 2.000 σ.α.λ. Οι προδιαγραφές του ντίζελ Focus ST, όπως και τα στοιχεία απόδοσης και επιδόσεων (0-100 χλμ./ώρα σε 8,1 δλ.), το τοποθετούν ακριβώς απέναντι από το Golf GTD - που αμφότερα έρχονται να γεφυρώσουν τον κόσμο των επιδόσεων με εκείνο των χαμηλών ρύπων. Εν αναμονή της συγκεκριμένης αντιπαράθεσης, ο Τάιρον Τζόνσον, Υπεύθυνος Εξέλιξης στη Ford Team RS, μας δίνει το στίγμα του αυτοκινήτου.
Γιατί ένα ντίζελ ST;
Κοιτάξτε γύρω σας! Όλοι στρέφονται στο ντίζελ.
Θα μπορούσε ένα αυτοκίνητο ντίζελ να προσφέρει ένα εξίσου σπορτίφ προφίλ με του βενζινοκίνητου ST;
Η απάντηση είναι «ναι», αλλά αυτό σαφώς έχει να κάνει και με τις εκάστοτε προτεραιότητες του οδηγού.
Πόσο διαφορετικές είναι οι ρυθμίσεις της ανάρτησης σε σχέση με της βενζινοκίνητης έκδοσης;
Είναι ακριβώς οι ίδιες.
Θα περίμενε κανείς μια διαφοροποίηση, καθώς οι ντίζελ εκδόσεις έχουν πάντα μεγαλύτερο βάρος...
Ο κινητήρας ντίζελ είναι κατά μόλις 18 κιλά βαρύτερος. Αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τις ίδιες ρυθμίσεις στην ανάρτηση και, ως εκ τούτου, τα δύο αυτοκίνητα έχουν την ίδια οδηγική συμπεριφορά. Από εκεί και πέρα, σε σχέση με το προηγούμενο ST, η νέα ρύθμιση των αναρτήσεων εξασφαλίζει ταχύτερη απόκριση στις εντολές του οδηγού και καλύτερη αίσθηση στο σύστημα διεύθυνσης. Έτσι μπορέσαμε να ελαφρύνουμε λίγο την υποβοήθηση στο τιμόνι.
Μια πρωτότυπη αναμέτρηση έλαβε χώρα στο Φεστιβάλ Ταχύτητας του Goodwood, καθώς στη φημισμένη διαδρομή των 1,86 χλμ. το νέο Focus ST διαγκωνίστηκε για την πρωτιά με το ψηφιακό ομοίωμά του στο Gran Turismo 6. Πίσω από το τιμόνι του πραγματικού αυτοκινήτου κάθισε ο ex-Stig του Top Gear, Μπεν Κόλινς, ενώ στην παιχνιδοκονσόλα της Sony βρέθηκε ο Κρίστιαν Σομόντι. Η έκβαση αυτής της πρωτότυπης αντιπαράθεσης «virtual vs real» βρήκε το πραγματικό ST να κερδίζει, με διαφορά ένα δέκατο του δευτερολέπτου.